- MEMNON
- I.MEMNONAndromacho vivo a Samaritanis exusto, in administranda Caelesyria, ab Alexandro, suffectus. Curt. l. 4. c. 3. Postea Arachosiis Praetor datus. l. 7. c. 13. 4000. peditum et 600. equitum in praesidium relictis. Ex Thracia, in supplementum equitum 6000. adduxit. l. 9. c. 3. Item Praetor, ab Alexandro Thraciae praefectus. Vide Diodor. Sic. l. 17. c. 7.II.MEMNONfil. Tithoni fratris Laomedontis ex Aurorâsusceptus: qui cum maxima Orientalium populorum copia in auxilium Priamo venit, et in pugnâ ab Achille occisus, vel ut alii tradunt, ex insidiis a Thessalis interfectus est. Hic cum in rogo cremaretur, precibus Aurorae in avem mutatus est, ex eademque pyra multae aliae aves evolârunt, quas Memnonias vocarunt, quae quotannis ex Aethiopiâ in agrum Iliacum dicuntur advolare, Memnonisque sepulchrum ter lustrare, deinde duas in partes divisae rostris, unguibusque concurrere, et generis sui auctori sanguine suô parentare. Ovid. Met. l. 13. Hunc literarum inventorem A. M. 2232. Anticles, apud Plin. l. 7. c. 56. refert. Memnonis effigies, de qua Tacit. Annal. l. 2. c. 61. Ceterum Germanicus aliis quoque miraculis animum intendit, quorum praecipua fuêre Memnonis saxea effigies, ubi radiis solis icta est, vocalem sonum reddens, Dionys. v. 249.——— Ἔνθα γεγωνὼςΜέμνων ἀντέλλουσαν ἑὴν ἀσπόιζεται Ἠῶ.Lucian. in Toxari, Τὸν δὲ Μέμνονα βοᾷν πρὸς ἀντέλλοντα τὸν ἥλιον. Iuvenal. Sat. 15.Dimidio magicae resonant ubi Memnone chordae.Vide Strab. l. 17. Pausan. in Atticis, Philostratum in vita Apollonii, Tzetzem Hist. Chil. 6. 64. etc. inprimis vero de hac statua Memnonis ex professo agentes, Ioh. Marshamum Canone Chron. et Anton. van Dalen de Oraculis Ethnicorum Dissertat. II. p. 280. et seqq. ut et de viro hoc illustri hîc infra.III.MEMNONfrater Mentoris, quorum soror Artabazo nupta, Darii Persarum Regis dux exercitus, Rhodum, Chium, Methymnam, Eresam ac Pyrrham et Mitylenem vel occupavit, vel vi cepit, quô tempore Alexander primum in Asiam traiecit.IV.MEMNONhistoricus, scripsit de rebus Heracleae Ponticae, sub Augusto. Photius cod. 224. Vide Voss. Hist. Graec. c. 5. p. 182.V.MEMNONidctus est Graecis, qui Aegyptiis Amenophes, in ordine Thebanorum Regum LVII. illorum vero qui toti Asiae imperit^runt, a Sesostre teritus; successit Rhamsi, circa tempora Homeri. Inter Aegypti Reges bellicosissimos merito numerandus, eductô in Asiam exercitu gentes a Sesostre subiugatas invisit et ordinavit; Phrygiam obambulavit; Susis diu commoratus, sui monumenta reliquit; Bactrianos rebellantes sub obsequium reduxit; et de Asia pacata, stabilitôque Sesostris imperiô superbum deportavit triumphum. Inter plurima illius monumenta celebratur maxime statua vocalis supra indigitata: Memnonis regia in urbe Abydo mirifice exstructa; e solido lapide: Labyrinthus, seu monimentum Regis Osimandis, (qui idem cum Menone) Hecataeo Abderitae prolixe descriptus, apud Suidam et Diodor. Sic l. 1. (quod ipsum forte Memnonium Strab. l. 17.) cum Inscr. Sum Rex Regum Osymandis: si quis nôsse velit, quantus sim et ubi iaceam, vincat aliquid meorum operum etc. Atque haec Memnonis in Asiam expeditio apud Graecos Sesostreâ multo celebrior fuit, vel quod haec recentior erat, vel quod Poetae (qui omnium primi res gestas literis mandârunt) tum primum efflorescebant: unde illa Memnonis in belli Troiani historia mentio. Graeci enim, cum nihil illis bello Troianô magnificentius haberetur, quidquid a maioribus illustre acceperant, ad illud retulerunt: Pindarusque proin, qui Poetarum primus hanc fabulam celebravit, ac ultra annos 700. post Troiae casum floruit, ςτράταρχον Α᾿ιθιόπων Μέμνονα appellat, et Aurorae filium Aethiopem; illumque ab Achille prostatum cecinit, in Pythiis Ode 6. Olymp. Ode 6. et Nemeis Ode 6. cum certum sit Menona hunc thebanum bellô Troianô longe recentiorem esse. Quemadmodum, ex homonymia nominis factum, ut Amenophem II. pro Memnone sumerent nonnulli, eique statuam tribuerent loquentem, ut supra vidimus. Regnavit ann. 11. iuxta Eusebium, 20. iuxta Syncellum; πέντε γενεὰς, per spatium quinque generationum, iuxta Damidem apud Philostratum l. 6. c. 3. Ei successit Ramesses, quem vide. Nomen quod attinet, ex Menis, primi Aegyptiorum Regis, nomine compofitum videtur; unde Mennoph Graecis et euphoniae gratiâ Mennon seu Mennon, Marshamus d. l. ubi et erudite explicat, quam ob causam Aethiopum Rex Graecis, res Aegyptiacas ante Psammetichi tempora, ut plurimum ignorantibus, is habitus sit.VI.MEMNONinsidiator Leuconis, bosphori Tyranni, per Alcibiadem Byzantium legatum. Polyaen. l. 5. c. 44.
Hofmann J. Lexicon universale. 1698.